1915 सालचा सुंदर अक्षरातला सुंदर फलक. आजच्या बटबटीत फ्लेक्सच्या गदारोळात
ह्याचं सौंदर्य अजूनही टिकून आहे. देऊळसुद्धा छान आहे अजून.कॅम्पात आहे. जरा मेनरोडवर आहे,. भरपूर गर्दीत, ट्राफिकमधे राम सीता लक्ष्मण मंडळी जरा गांगरल्यासारखी वाटतात, पण हनुमान आहे त्यांचा तसा तिथे उभा बाॅडीगार्ड म्हणून, रस्त्याकडे पाठ करून!
------
अतोनात सुंदर सुंदर अक्षरं असलेले दुकानांचे बोर्ड, कलावंतांकडून हौसेनं लिहवून, रंगवून घेतलेली घरांवरची नावं, देवळांवरची अक्षरं,
संस्थांच्या नावांच्या लाकडात खोदून तयार केलेल्या देखण्या पाट्या. याची एक नजाकत आहे. एक कल्चर आहे. एक वय आहे , ह्याचा एक काळ पण आहे. ह्याचं एक टेक्शचर आहे, एक रोल आहे आपल्या आयुष्यात.
फ्लेकसने सगळे बारा वाजवले.
विद्रूप बटबटीत शाउटिंग झाली अक्षरं. हेडिंगचे फाॅण्ट टेक्सटला वापरू लागले लोक. टेक्सटचे फाॅण्ट किरटे आजारी वाटू लागले आता. वन्निक, बुडगा वन्निक, कोलकत्ता वगैरे वळणं तर लुप्तच झालीत. मौजेचा टाईप पण आता मौजेचा नाही राहिला... ha h ha
आत्ताआत्तापर्यंत असं नव्हतं ! लोक बरे वागत होते.छान छान बोर्ड असायचे दुकानांवर. सुंदर मोहक कॅरेक्टर असलेली अक्षरं असायची आपल्या अवतीभवती.
आजही शिल्लक आहेत त्यांतली काही.
पुणं तर आहेच.मुंबईत पण सुंदर काम दिसतं.
कोल्हापूरला तर पूर्वी आर्टिस्ट मंडळी फक्त
' अक्षरं बघायला ' जायची.
सांगलीसाताराकोल्हापूरसोलापूरबे ळगाव कोकणअमरावतीनागपूरगडचिरोलीपर्यत उभा आडवा तिरका महाराष्ट्र पालथा घालून असली अक्षरं मी कॅमेर्यात बंदिस्त केलीत. प्रसंगी माझ्या दिग्गज फोटोग्राफर मित्रांना पुरेसा त्रास देऊन ह्यात डोकं घालायला लावलं.
आणि असं नाही केलं , की फक्त जुनं तेच भारी. नवीन पण आहेत काही सुंदर अक्षरं,. फ्लेक्सबिक्सला भीक न घालणारी. आर्किऑलाॅजिकल महत्वपूर्ण न मानता 'आवडलं ते दाखवलं' असं केलंय.
फिरतो कशाला मग?
एकदम भारी प्राॅडक्शन करून सुंदर आकारात पुस्तक काढणार. ह्याच वर्षात.
ह्याचं सौंदर्य अजूनही टिकून आहे. देऊळसुद्धा छान आहे अजून.कॅम्पात आहे. जरा मेनरोडवर आहे,. भरपूर गर्दीत, ट्राफिकमधे राम सीता लक्ष्मण मंडळी जरा गांगरल्यासारखी वाटतात, पण हनुमान आहे त्यांचा तसा तिथे उभा बाॅडीगार्ड म्हणून, रस्त्याकडे पाठ करून!
------
अतोनात सुंदर सुंदर अक्षरं असलेले दुकानांचे बोर्ड, कलावंतांकडून हौसेनं लिहवून, रंगवून घेतलेली घरांवरची नावं, देवळांवरची अक्षरं,
संस्थांच्या नावांच्या लाकडात खोदून तयार केलेल्या देखण्या पाट्या. याची एक नजाकत आहे. एक कल्चर आहे. एक वय आहे , ह्याचा एक काळ पण आहे. ह्याचं एक टेक्शचर आहे, एक रोल आहे आपल्या आयुष्यात.
फ्लेकसने सगळे बारा वाजवले.
विद्रूप बटबटीत शाउटिंग झाली अक्षरं. हेडिंगचे फाॅण्ट टेक्सटला वापरू लागले लोक. टेक्सटचे फाॅण्ट किरटे आजारी वाटू लागले आता. वन्निक, बुडगा वन्निक, कोलकत्ता वगैरे वळणं तर लुप्तच झालीत. मौजेचा टाईप पण आता मौजेचा नाही राहिला... ha h ha
आत्ताआत्तापर्यंत असं नव्हतं ! लोक बरे वागत होते.छान छान बोर्ड असायचे दुकानांवर. सुंदर मोहक कॅरेक्टर असलेली अक्षरं असायची आपल्या अवतीभवती.
आजही शिल्लक आहेत त्यांतली काही.
पुणं तर आहेच.मुंबईत पण सुंदर काम दिसतं.
कोल्हापूरला तर पूर्वी आर्टिस्ट मंडळी फक्त
' अक्षरं बघायला ' जायची.
सांगलीसाताराकोल्हापूरसोलापूरबे
आणि असं नाही केलं , की फक्त जुनं तेच भारी. नवीन पण आहेत काही सुंदर अक्षरं,. फ्लेक्सबिक्सला भीक न घालणारी. आर्किऑलाॅजिकल महत्वपूर्ण न मानता 'आवडलं ते दाखवलं' असं केलंय.
फिरतो कशाला मग?
एकदम भारी प्राॅडक्शन करून सुंदर आकारात पुस्तक काढणार. ह्याच वर्षात.
No comments:
Post a Comment